Prolog

"Sposób, by słabi pozostali słabymi, ale ciągle pokonywali silniejszych.

Sposób, aby pozostać tym kim jesteś, ale przełamywać swoje granice.

By szybować po niebie, nawet jeśli nie możemy latać.

Zawsze znajdzie się sposób, w rozpaczy, cierpieniu i ciemności.

Czuję jakbym nie mogła więcej przegrać."

***

Dźwięk budzika. 

Znowu go słyszę. Dzień w dzień, ten sam odgłos wyrywa mnie z pięknego świata 

i wciąga w szarą, ponurą rzeczywistość. 

Nie chcę. Nie chcę go wyłączać. Nie chcę się budzić. Nie chcę nigdzie iść. 

A jednak coś w środku... coś we mnie, każe mi wyciągnąć rękę i go wyłączyć, wyjść z łóżka
i żyć dalej. 

To "coś" utrzymuje mnie przy tym wszystkim 

i nie pozwala odejść.